Wymagania na poszczególne oceny dla danych działów programowych

Pierwsze spotkanie z fizyką

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Zna jednostki długości, pola powierzchni, objętości, czasu, prędkości, masy, ciśnienia, siły, gęstości 
Zna podstawowe przyrządy pomiarowe i umie się nimi posługiwać
Potrafi zmierzyć i obliczyć: długości, pola powierzchni, objętość, temperaturę, czas 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi wyznaczać objętość ciała o nieregularnych kształtach za pomocą cylindra miarowego 
Potrafi wyznaczyć gęstość substancji o regularnych kształtach i nieregularnych 
Potrafi na najprostszych przykładach wyznaczyć gęstość ciała 
Wie, co to jest masa ciała 
Wie, jakimi symbolami oznaczamy masę i siłę
Potrafi obliczyć wartość siły ciężkości F = mg 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Wie, które jednostki są podstawowymi w układzie SI 
Potrafi przeliczać jednostki długości, masy 
Wie, w jakim celu i jak oblicza się średnią arytmetyczną
Wie, co to jest niepewność pomiaru 
Potrafi podać zakres i dokładność podstawowych przyrządów pomiarowych 
Potrafi wyjaśnić, co to znaczy, że siła jest wielkością wektorową
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi przeliczać jednostki pola powierzchni i objętości 
Posiada informacje o różnych skalach temperatur i termometrach 
Potrafi przekształcać wzór F = mg 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Właściwości i budowa materii

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Zna trzy stany skupienia ciał 
Podaje przykłady ciał stałych, cieczy i gazów 
Wymienia właściwości cieczy, gazów i ciał stałych 
Podaje przykłady ciał plastycznych, sprężystych i kruchych 
Wymienia przykłady świadczące o tym, że materia ma budowę cząsteczkową
Wie, że materię tworzą cząsteczki i atomy 
Wie, że cząsteczki różnych substancji różnią się od siebie rozmiarami i wielkościami 
Wie, że cząsteczki zbudowane są z atomów 
Definiuje zjawisko dyfuzji 
Definiuje osmozę
Wie, że istnieją oddziaływania międzycząsteczkowe 
Definiuje spójności przylegania 
Wie, co to jest menisk 
Zna rodzaje menisków 
Wie, co to jest napięcie powierzchniowe cieczy 
Wie, jakie znaczenie w przyrodzie mają zjawiska zmiany stanów skupienia ciał 
Wie, co to jest gęstość
Zna jednostkę gęstości 
Wie, że wyższa temperatura oznacza szybszy ruch cząsteczek 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Opisuje stany skupienia na przykładzie wody 
Opisuje właściwości ciał stałych, cieczy i gazów 
Definiuje ciała sprężyste, plastyczne i kruche 
Definiuje powierzchnię swobodną cieczy 
Rozumie, na czym polega zjawisko dyfuzji i podaje przykłady 
Określa rolę dyfuzji w przyrodzie 
Opisuje zjawisko osmozy 
Rozróżnia spójność od przylegania 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Wyjaśnia na przykładach, że podział na ciała sprężyste, plastyczne i kruche 
Wyróżnia podobieństwa i różnicę we właściwościach ciał stałych, cieczy i gazów 
Potrafi zademonstrować i omówić właściwości ciał stałych, cieczy i gazów na wybranym przykładzie 
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Dokonuje pomiaru objętości ciał stałych za pomocą cylindra miarowego 
Zna i biegle przelicza jednostki z wykorzystaniem podstawowych przedrostków 
Rozwiązuje zadania rachunkowe 
Biegle posługuje się tabelami wielkości fizycznych 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Hydrostatyka i aerostatyka

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Zna pojęcia ciśnienia, ciśnienia hydrostatycznego, siły wyporu.
Zna prawo Pascala i Archimedesa 
Podaje warunek pływania i tonięcia ciała zanurzonego w cieczy 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Wie, jakimi symbolami oznaczamy ciśnienie i siłę
Wykorzystuje ciężar cieczy do uzasadnienia zależności ciśnienia cieczy na dnie zbiornika od wysokości słupa cieczy 
Opisuje praktyczne skutki występowania ciśnienia hydrostatycznego 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Zna jednostki będące wielokrotnościami Paskala 
Podaje przykłady parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika 
Podaje przykłady wykorzystania prawa Pascala
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi objaśnić sens fizyczny pojęcia ciśnienia 
Potrafi przekształcać wzór p = F/S 
Oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia pgh=ρ 
Wykorzystuje wzór na ciśnienie hydrostatyczne w zadaniach obliczeniowych 
Objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowe 
Podaje wzór na wartość siły wyporu i wykorzystuje go do wykonywania obliczeń.
Potrafi jakościowo w oparciu o poznane prawa rozwiązywać zadania problemowe 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Kinematyka

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Wie, na czym polega ruch ciała i objaśnia na przykładach ruch i spoczynek 
Potrafi odczytać współrzędną położenia ciała na osi liczbowej 
Zna wielkości opisujące ruch 
Rozróżnia drogę od przesunięcia 
Zna definicję układu odniesienia 
Rozróżnia ruch prostoliniowy i krzywoliniowy na przykładach 
Wie, co to jest prędkość i jakie są jej jednostki 
Potrafi narysować wektor przemieszczenia 
Wie, co to jest przyspieszenie Zna jednostki czasu 
Wie, z jakim przyspieszeniem ciała spadają na ziemię
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Wie jak obliczać prędkość w ruchu jednostajnym 
Rozumie różnicę między prędkością średnią a chwilową
Rozumie, czym jest przyspieszenie 
Wie jak obliczać przyspieszenie w ruchu jednostajnym przyspieszonym
Potrafi podać przykład jednostki przyspieszenia 
Umie sporządzić wykres V(t) i S(t) dla ruchu jednostajnego i jednostajnie przyspieszonego 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Rozumie, na czym polega względność ruchu i potrafi wyjaśnić to zjawisko na przykładach 
Umie obliczyć wartość przemieszczenia na podstawie podanych współrzędnych 
Rozumie i potrafi wyjaśnić, co to znaczy, że droga jest proporcjonalna do czasu trwania ruchu 
Wie, jaki jest sens fizyczny wartości przyspieszenia 
Umie przeliczać jednostki prędkości i przyspieszenia 
Potrafi skojarzyć wartość przyspieszenia z rodzajem ruchu 
Wie jak zmienia się prędkość w różnych rodzajach ruchu 
Potrafi opisać ruchy: jednostajny, jednostajnie przyspieszony i opóźniony 
Potrafi interpretować proste wykresy 
Rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności 
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi swobodnie przekształcać jednostki 
Potrafi interpretować złożone wykresy 
Rozumie, czym jest proporcjonalność dwóch wielkości 
Potrafi wskazać przykłady zależności proporcjonalnych 
Potrafi swobodnie korzystać z poznanych wzorów i przekształcając je obliczać każdą z szukanych wielkości 
Rozwiązuje zadania problemowe 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Dynamika

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi wymieniać różne rodzaje oddziaływań
Wie, co jest miarą oddziaływań
Wie, że oddziaływania są wzajemne 
Zna treść zasad dynamiki 
Wie, że bezwładność ciała to cecha, która wiąże się z jego masą
Umie podać przykłady siły oporu 
Wie, od czego zależy a od czego nie zależy wartość siły tarcia 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Rozumie, na czym polega bezwładność ciał 
Wie, że siła jest potrzebna do zmiany wartości prędkości lub kierunku ruchu 
Umie stosować drugą zasadę dynamiki w prostych przykładach 
Rozumie, że tarcie statyczne jest siłą reakcji 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi przydać przykłady par sił akcji i reakcji 
Umie opisać ruch ciała w zależności od wartości i kierunku działania wypadkowej siły 
Potrafi rozwiązywać typowe zadania z dynamiki 
Umie powiązać jednostkę siły z innymi jednostkami układu SI 
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi swobodnie przekształcać jednostki 
Potrafi swobodnie korzystać ze znanych wzorów i przekształcając ich obliczać każdą z 
szukanych wielkości w tym działania na jednostkach w układzie SI 
Umie wyjaśnić z punktu widzenia zasad dynamiki zachowanie się ciał w różnych sytuacjach 
Potrafi jakościowo w oparciu o poznane prawa rozwiązywać zadania problemowe 
Umie obliczać wielkości fizyczne posługując się wykresami 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Praca, moc, energia mechaniczna

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: 
Rozpoznaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym 
Zna pojęcia pracy i mocy 
Zna pojęcia energii potencjalnej i kinetycznej 
Zna jednostki pracy, energii i mocy 
Zna pojęcie energii mechanicznej 
Zna zasadę zachowania energii 
Wie, od czego zależy wartość energii kinetycznej i potencjalnej 
Potrafi w podanym prostym przykładzie opisać przemianę energii mechanicznej 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Umie obliczać pracę i moc w prostych przykładach 
Rozumie związek między pracą a energią
Rozumie treść zasady zachowania energii 
Potrafi uzasadnić, że zastosowanie maszyn prostych jest pożyteczne 
Rozumie pojęcie mocy 
Potrafi „przeliczyć na jednostki” wzory na pracę, moc i energię
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Rozumie pojęcie układu ciał 
Potrafi wyjaśnić przemianę energii w typowych sytuacjach 
Umie obliczać wartość energii potencjalnej 
Potrafi obliczać energię kinetyczną korzystając z zasady zachowania energii 
Potrafi wykazać, że maszyny proste nie zmniejszają wartości pracy koniecznej do wykonania 
Wie jak obliczać sprawność urządzeń
Rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności 
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi wyjaśnić przemianę energii w nietypowych sytuacjach 
Rozwiązuje zadania z przemianami energii, mocą i sprawnością urządzeń
Rozwiązuje zadania problemowe o większym stopniu trudności 
Sprawnie posługuje się jednostkami 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.

Termodynamika.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
Rozumie związek energii wewnętrznej ciała z jego temperaturą
Wie, co to jest energia wewnętrzna 
Potrafi rozpoznać na przykładach przypadki, w których na skutek wykonanych pracy wzrasta energia mechaniczna ciała a w których energia wewnętrzna 
Potrafi rozpoznać przykłady zmiany energii wewnętrznej przez wymiany ciepła z otoczeniem 
Wie, że ciepło może przechodzić z ciała o temperaturze wyższej do ciała o temperaturze niższej 
Wie, co to jest ciepło właściwe i w jakich jednostkach je wyrażamy 
Zna sposoby przepływu ciepła 
Wie, że temperatura w czasie topnienia i wrzenia ciał krystalicznych się nie zmienia 
Wie, co to jest topnienie, krzepnięcie, parowanie, wrzenie, skraplanie 
Wie, co to jest ciepło topnienia i parowania i zna ich jednostki 
Zna pierwszą zasadę termodynamiki 
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi podać przykłady przewodnictwa cieplnego, konwekcji i promieniowania 
Rozumie, na czym polega różnica między wrzeniem a parowaniem 
Rozumie jak zmienia się energia wewnętrzna przy zmianach stanu skupienia 
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Zna znaczenie wielkości fizycznych, którymi posługujemy się przy opisie zjawisk cieplnych 
Zna składniki energii wewnętrznej 
Ze zrozumieniem posługuje się pierwszą zasadą termodynamiki w prostych przykładach ilościowych 
Rozwiązuje proste zadania związane ze zmianą energii mechanicznej w wewnętrzną
Umie obliczyć wartość energii koniecznej do ogrzania masy danej substancji o zadany przyrost temperatury 
Potrafi interpretować wykresy 
Umie obliczyć ilość ciepła potrzebną do stopienia lub odparowania określonej ilości danej substancji 
Wie, na czym polega bilans cieplny 
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: 
Potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem pierwszej zasady termodynamiki 
Umie ułożyć równanie bilansu cieplnego 
Potrafi rozwiązywać zadania problemowe 
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: 
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach problemowych, 
- umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, 
- umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, 
- potrafi zaplanować i zrealizować samodzielnie projekt badawczy, 
- korzysta z różnych źródeł wiedzy; posługuje się technologią informacyjną, 
- osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, 
- sprostał pełnym wymaganiom programowym.